Nou, ik ben terug uit wereldstad Londen!
Helaas kwam ik er zojuist achter dat al mijn foto's op mijn digitale camera onscherp zijn. Ik wilde jullie een paar mooie uitzichten en rustgevende plekjes laten zien. Dat gaat dus niet door.
Dus moet ik jullie vermaken met een paar korte beschrijvingen. Mijn verlangens werden namelijk wel aangesproken in Londen.
En niet alleen mijn verlangen naar hobbit-achtige ontbijten (met ei, spek, worst en tomaat... Hmmmm) of naar koffie (banaan karamel frappucino bij Starbucks... Hmmmm), maar ook mijn verlangen naar mensen: Ivo en Chiat gaven mij een inside-view van het leven in Londen en van de engelse volksaard. En ik heb gezien waar ze beiden werken (of werkten). Het samenzijn was erg goed. En dan waren er ook nog dinosauriërs!
Ik ben naar het Museum of Natural History geweest en wauw, wat was dat tof! Ik heb allerlei fossielen gezien van dino's (en andere prehistorische beesten) die ik alleen maar uit de boeken kende. Zo hingen er de armen van de deinocheirus (een van de dino's in mijn eerste avonturenroman: 'Joost en Cliff en het eiland der pterodactylen'), twee-en-een-halve meter lang, met grote kromme klauwen, indrukwekkend! Maar ze hadden er ook het skelet van baryonix: een visetende dinosaurus met een krokodilachtige kop, een skelet van de nieuw-zeelandse moa (een grote loopvogel), reuzenluiaarden, tientallen ichthyosauriërs, en een bewegend model van een Tyrannosaurus rex. Ik liep natuurlijk te watertanden... Ook de fossielen van uitgestorven olifantensoorten en nijlpaardachtigen waren erg interessant.
Maar Londen heeft niet alleen fossielen! Er zijn ook boeken. Ivo en Chiat willigden mijn bezoek in om een boekwinkel te bezoeken (met natuurlijk een grote SF en fantasy sectie. Dat genre is in Engeland duidelijk populairder dan hier) en in Harrods (groot warenhuis) vond ik zelfs het nieuwe boek van Stephen Lawhead: Hood. Direct gekocht natuurlijk. Oh, en in de Virgin megastore vond ik de DVD van de serie Prehistoric Park, van de makers van Walking with Dinosaurs. Erg boeiend: dinosauriërs, dat kan niet mislukken. De archeologische opgravingen in het Museum of London waren trouwens ook erg interessant. Daarentegen ging de surrealistische kunst in Tate's gallery of modern art my een beetje boven de pet. Sommige werken waren nog vreemder dan Dali...
Maar het moment dat mijn verlangen het meest werd aangesproken was in een parkje achter een kerk. Een paar meter van de straat was daar een ronde vijver van twee meter doorsnede of zoiets, met eromheen een gietijzeren hek. Het water was helder, en vol waterplanten en er zwommen grote goudwindes. In het midden was een schaalvormige fontein, waar het water vanaf droop, en de fontein was volledig met mos bedekt. De vijver lag een beetje in de schaduw en verderop scheen de zon neer op een oud graf... Het was een plek om helemaal tot rust te komen. Klaterend water, de geluiden van de straat gedempt, en warm zonlicht. Echt een plek die thuishoort op Tol Eressëa. Geen twijfel mogelijk.
[Well, I'm back from metropole London.
Sadly I just discovered that al pictures on my digital camera were unclear. And I wanted to show you some beautifull views and soothing places. It just can't be.
So I have to entertain you with some short descriptions. Because London did speak to my desires.
And not only to my desire for hobbit-like breakfasts (with egg, bacon, sausage and tomato... Mmmm) or for coffee (banaca caramel frappucino at Starbucks... Mmmmm), but also my desire for peaople: Ivo and Chiat gave me a inside-view of life in London and of british nature. And I saw where they worked. Being together was very good. And then there were dinosaurs...
We went to the Museum Of Natural History and wow... that was really something! I say all kinds of fossilized dino's (and other critters) I only knew from books. For example the arms of deinocheirus (one of the dinosaurs in my first novel), two and a half meters long with large claws. Impressive to say the least. But they also showed the skeleton of baryonix. A fish-eating dinosaur with a crokodile-like head, a skeleton of a New-Zealand Moa, a giant sloth, lots of Ichthyosaurs and a moving model of a T. rex... I was drooling... I also liked the fossils of extinct species of elephant and rhino.
But of course in London are things besides fossils. Like books. Ivo and Chiat let me visit a bookstore (with a large SF and fantasy department) and in Harrods I even found the last book by Stephen Lawhead: Hood. Obviously I bought it. And in the Virgin Megastore I found the DVD of Prehistoric Park, a series by the makers of Walking with Dinosaurs. Dinosaurs, what can go wrong? The archeological expositions in the Museum of London were interesting too. But the surrealist art in Tate's was too much for me.
The moment that spoke to my desires the loudest was in a park behind a church. Just a few meter from the rouad there was a round pond (two meters), with clear water full of plants and large fish. In the middle was a fountain, dripping with water, covered with moss... The pond was in the shade, but a couple of meters on the sunlight fell on an old grave. It was a place to find rest, with the sound of water, the noise of the street dampened and warm sunlight. A place that belonged to Tol Eressëa. No doubt about it.]
Monday, September 11, 2006
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
Hè, das wel jammer dat je foto's allemaal bewogen zijn, ik had de foto's van die dino's wel willen zien, en dat parkje (of ben ik gewoon veel te benieuwd naar dat oude graf, ha ha ha). Ach, Johan, nu heb je tenminste een reden om terug te gaan...
Grtzzz.... Marten
lol
Ik had zowiezo geen foto's van de dino's, omdat mijn camera met 20 foto's al helemaal vol was. Grrr...
Ik moest bij dat graf wel een beetje aan jou denken natuurlijk. Londen heeft best wel wat te bieden aan Indiana Jones...
Maar ik vond dat vijvertje ook wel erg mooi.
Grtzzz...
Johan
Post a Comment