Bijlzalmpjes!

Het duurde even, maar dan heb je ook wat! Sinds vandaag heeft mijn eenzame marmerbijl- zalmpje (Carnegiella strigata) eindelijk wat gezelschap! Ik had in het voorjaar van iemand van internet een schooltje bijlzalmpjes overgenomen. Maar omdat het koud was en de reis van Hoorn naar Delft toch vrij lang, waren er bij aankomst nog maar drie in leven, waarvan er maar één de nacht overleefde. Die ene bijlzalm bleek echter een taaie: hij at mee, zowel van het levende als van het droge voer en was mooi op kleur. Wel stond hij vaak stil in een hoekje bij de waterspiegel. Hij miste gezelschap, want deze dieren horen in een school gehouden te worden. Sinds die tijd heb ik elke keer als ik bij de plaatselijke aquariumwinkel was mijn ogen uitgekeken op zoek naar deze bizar gevormde vissen. Hoewel de blanke bijlzalm (een grotere verwant) regelmatig te vinden was, nooit de gemarmerde bijlzalm. En de ene keer dat ik de marmerbijlzalm zag miste de helft van de groep een oog. Geen gezicht... Vandaag zwommen er echter een hele boel in de winkel en ik heb er direct zes van meegenomen. Ze zwemmen nu dus in mijn aquarium. Maar ze zijn nog niet zo mooi van kleur als op de foto (die niet van mij is, overigens). En het oude bijlzalmpje heeft zich voor zover ik kan zien nog niet bij de school aangesloten, maar dat komt vast nog wel.
Bijlzalmen zijn zo vreemd gevormd, omdat ze bijzonder gespierde borstvinnen hebben. Deze vinnen kunnen ze zo snel bewegen dat ze een tijdje boven het water kunnen vliegen. Een bijlzalm kan al vliegend wel een afstand van drie meter afleggen. En dat terwijl de 'vliegende vis' alleen maar zweeft. Bijlzalmen zijn de echte 'vliegende vissen'. Nou maar hopen dat ze niet mijn aquarium uitvliegen.

[It took some time, but it was worth the wait. As of today, my lonely hatchetfisch(Carnegiella strigata) finally has some company. Last spring I bought some of these hatchetfisch from someone from the internet. But because of the low temperatures and the long journey to Delft when I arived home only three of seven were alive, and of these only one survived the night. That one hatchetfish turned out to be a tough one: he ate life food and dry food and showed his best colours. But he always stood all by himself on a spot in the corner. He missed company, these fish need to be kept in a shoal. Since that day I've been searching for these bizarrely formed fish every time I visited an aquariumshop. But I often saw it's larger cousin, but not the marmored hatchetfisch. And the one time I saw them they almost all of them missed an eye. That was horrifying. Today the shop had a large shoal of marmored hatchetfish and ofcourse I took home six of them. They are swimming in my tank right now. Their colors are not as good as those in the picture (not my picture obviously). And the old lonely hatchetfish has not yet decided to join his fellows, but I think he will in time.
Hatchetish are as strangely shaped because they have extremely powerfull pectoral fins. They can move these fins so fast that they can fly for a short distance. A hatchetfish can fly for three meters. The well known 'flying fish' can only glide. Hatchetfish are the real 'flying fishes'. Now I can only hope they won't fly out of my tank...]