Het duurde even, maar eindelijk is het zo ver. Het is winter! Nou was het officieel natuurlijk sinds 21 december al winter, maar nu voelt het ook als winter. Ik zie nog geen sneeuw, maar dat moet als het goed is vrijdag vallen. Maar ik zie wel rijp op de auto's hier buiten en op het gras, dat zo'n breekbare, grijze glans heeft gekregen. De lucht is helderder dan in de afgelopen weken en is van dat typische lichtere blauw dan in de zomer, het heeft iets ijls, alsof de 'hemelkoepel' hoger staat. Het is ook voelbaar kouder: eindelijk zie ik wolkjes als ik uitadem, en eindelijk moet ik mijn kraag omhoog zetten als ik naar buiten ga. Maar een sjaal en handschoenen zijn nog steeds niet echt nodig. Vanmorgen zat ik in de trein tussen Rotterdam en Utrecht en keek naar buiten toen de zon opkwam. Boven de wit uitgeslagen velden hing nog de nevel en alles kreeg van die mooie roze en oranje pasteltinten. Ook de lucht. En dan de donkere silhouetten van de bomen (en de boerderijen) die daar tegen afsteken. Het is mooi. Onbewust zat ik op deze tijd te wachten, geloof ik. Niet alleen de natuur, ook onze psychologie heeft een paar weken échte winter nodig. Al was het maar om weer naar de lente te kunnen uitkijken. Nu leek het de hele tijd maar alsof de herfst gewoon doorging. Ik geloof trouwens dat de schoonheid van de winter zit in de aankondiging van de lente. Ja, sneeuw en ijs zijn mooi. Grassprietjes die glimmen van de rijp, ijspegels aan de takken, waar de knoppen al zichtbaar worden, de schapen met hun dikke wintervachten. De schoonheid van de winter heeft iets afwachtends. De belofte van de lente is er in opgesloten. De natuur zet de hakken in het zand en blijft vastbesloten volhouden tot het weer warm wordt. Als de winter eeuwig zou duren (zoals in Narnia) zou er geen hoop van leven zijn. De enige vorm van schoonheid zou dan liggen in de onbezielde natuurkrachten, zoals op de noord- en de zuidpool, maar niet in het leven. Zelfs de kale bomen die zo mooi oplichtten in het licht van de lage zon zouden niet zo mooi zijn als het dode bomen waren. Daar geniet ik van. En nu snel verder met mijn werk...
Update: Oké, vanavond had ik wel een muts en handschoenen nodig toen ik van bijbelkring naar huis liep. Vooral de wind was bijtend koud. Maar ergens houd ik daar ook wel van. Echte winter. Mooi.
[It took some time, but now it's finally winter! Well, it's officially winter from the 21st of december, but now it feels like it's winter too. I haven't seen any snow light, but I've heard that will come on friday. But I do see some ice on the cars outside and on the grass, that has a brittle, gray appearance. The sky is clearer now than in the past few days and has that typical lighter blue than in summer. It clears the head, and it's as if the sky is highter than usual. I can also feel it's colder: I see clouds after every exhalation and I have to put my jacket up when I go outside. But gloves are not yet necessary. In the train between Rotterdam and Utrecht this morning I saw the sun rise over the white fields. Everything acquired beautifull pink and orange pastelcolours. The sky too. Then there were the dark silhouettes of the trees and farms. Beautifull. I think that unconsciously I was waiting for this time. Not only nature, but also our psychology needs some weeks of real winter. If only to be able to long for spring again. Now it was just an extended fall. I do believe the beauty of winter is in its announcement of spring. Yes, snow and ice are beautifull. Leaves of grass covered with brittle frost, ice on the branches of the trees, where the buds are fattening already, sheep with their thick winter coats. The beauty of winter has an expectant quality. The promise of spring is contained in it. If winter would be eternal (like it was in Narnia) there wouldn't be any hope of life. Even the trees that light up in the light of the low sun wouldn't be as beautifull if they were dead trees. I love them. Now on with work...
Update: this evening I did need my gloves. Especially the wind is very cold. But in a way I like that. Nice.]
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment