Saturday, January 06, 2007

Een venster in de hemel (A window in the heavens)

Een beetje ongebruikelijk op deze plek: een bericht over muziek. Gewoonlijk staat mijn blog natuurlijk vol met berichten over films, boeken, wetenschap en nog meer films. Het is dus wel duidelijk waar mijn interesses liggen. Natuurlijk luister ik wel eens muziek, maar het komt voor dat dezelfde CD's een maand lang in mijn CD-speler blijven. Kennelijk heb ik niet zoveel variatie nodig in mijn muziekdieet.
Toch kan ik onmogelijk ontkennen dat muziek een krachtig communicatiemiddel is, iets dat het hart heel direct aanspreekt. Muziek kan gevoelens weergeven en opwekken. Dat geldt natuurlijk voor filmmuziek (de muziek van de Lord of the Rings-trilogie spreekt me heel erg aan. Maar goed, dat zal geen verrassing zijn), maar ook voor de muziek die je op de radio hoort. Soms in elk geval. Veel klassieke muziek raakt de emoties, en ook veel progressieve rock en metal, maar ik wordt niet vaak geraakt door de typische 'top 40' of 'radio 3' muziek.
Er is echter een uitzondering: U2. Al een tijdje draaien ze op de radio hun nieuwste hit: Window In The Skies. En dat lied raakt me. Vandaag ontdekte ik de videoclip op hun website. Deze sprak tot mijn verlangen. Op de radio viel het me al op dat dit lied een erg positieve inhoud heeft. 'Oh can't you see what love has done?', gaat het refrein. Ik verstond het wat verkeerd (Ik verstond 'can't you see what the lord has done?'), maar dat is niet erg: God is liefde, dus die betekenis van de tekst blijft bestaan. Verder is er een verwijzing naar de steen die is weggerold, de opstanding dus, en de verwijdering van al onze schuld, zelfs als we alles hebben gedaan wat slecht is. Liefde schept een venster in de hemel, liefde zorgt er voor dat we naar boven kunnen kijken en God weer zien.
De videoclip bevestigde voor mij dat beeld. In de clip is U2 niet op het podium te zien, maar wel allerlei bekende artiesten: Elvis, Frank Sinatra, de Beatles, Johnny Cash, Marvin Gaye, Louis Armstrong en vele anderen, die met elkaar zingen: 'Oh, can't you see what love has done?'. Het is alsof ze allemaal samen dit loflied, want dat is het, zingen. Als ik vroeger over de hemel nadacht, stelde ik me voor dat al mijn favoriete zangers (toen luisterde ik wat meer naar muziek), samen op het podium zouden staan en samen al hun beste kwaliteiten zouden samenvoegen tot glorie van God. Dat zou het concert van de eeuw zijn (ehm... van het millennium, van de eeuwigheid?): Johnny Cash, Larry Norman, Keith Green en Johan Sebastiaan Bach samen in concert... (Ik luisterde toen andere muziek dan nu.) Naar een concert gaan is al bijna een religieuze ervaring, je bent niet voor niets fan van een artiest. Maar als die artiest dan ook nog eens niet voor zichzelf zingt, maar voor iemand die nog groter/mooier/creativer is dan hij, dan krijg je helemaal kippenvel. Ergens moeten de U2ers ook zoiets voelen, want aan het einde van dit filmpje zie je ze in het publiek staan, duidelijk genietend. Deze videoclip wekte bij mij in elk geval een verlangen op naar de hemel. Het gevoel van vreugde wordt nog vergroot door de beelden aan het einde van de clip: met opschietende bloemen en twee Afrikaanse jongetjes die breeduit lachen. Ik moet denken aan het citaat van C.S. Lewis, die ergens vraagt: 'Wat zou het zijn om te proeven bij de bron van die stroom waarvan zelfs de lagere vertakkingen al zo bedwelmend blijken te zijn? Toch is dat, geloof ik, wat voor ons ligt. De hele mens zal vreugde drinken uit de bron van de vreugde!'
Hieronder de tekst van 'Window In the Skies':

Update: Ik hoor nog steeds: 'Can't you see what the lord had done?' Het is niet anders.

The shackles are undone
The bullets quit the gun
The heat that’s in the sun
Will keep us when there’s none
The rule has been disproved
The stone it has been moved
The grave is now a groove
All debts are removed

Oh can’t you see what love has done?
Oh can’t you see what love has done?
Oh can’t you see what love has done?
What it’s done to me?

Love makes strange enemies
Makes love where love may please
The soul and its striptease
Hate brought to its knees
The sky over our head
We can reach it from our bed
You let me in your heart
And out of my head, head…

Oh can’t you see what love has done?
Oh can’t you see what love has done?
Oh can’t you see what love has done?
What it’s done to me?

Oh, oh, oh, oh…
Oh, oh, oh, oh…
Please don’t ever let me out of you

I’ve got no shame, oh no, oh no

Oh can’t you see what love has done?
Oh can’t you see?
Oh can’t you see what love has done?
What it’s doing to me?

I know I hurt you and I made you cry
Did everything but murder you and I
But love left a window in the skies
And to love I rhapsodize
To every broken heart
For every heart that cries
Love left a window in the skies
And to love I rhapsodize


[It is a bit unusual on this spot: a post about music. Usually my blog is filled with posts aobut movies, books, science and still more movies. I think it's clear where my interests lie. Of course I do listen to music once in a while, but it happens that the same CD's are in my stereo for more than a month. It seems I do not need a lot of variation in my musical diet.
Still I cannot denie music is a very powerfull way of communicating, something that touches the heart directly. Music can express emotions, but also create them. Of course that's true for moviesoundtracks (The music of the Lord of the Rings-trilogy always speaks to me. But I think that will not be a surprise), but also for the music on the radio. Sometimes, that is. Lots of classical music touches the emotions, and also progressive rock and metal, I think, but I'm hardly ever touched by the typical 'top40' or 'radio 3' kind of music.
There is an exception: U2. I hear their new single on the radio for some time now: Window In The Skies. And this song touches me. Tody I discovered the video for this song on their website. This one spoke to my desire. Listening to it on the radio I already discerned that this song has a very positive content. The refrain goes: 'Oh can't you see what love has done?' I must confess I misinterpreted it 'can't you see what the lord has done?', but I don't think that's wrong: God is love, so what the song means is the same. Furthermore there is a connection to the stone that has been roled away, the resurrection, and the removal of our guilt, even when we have done all that's wrong. Love creates a window in the heavens, love makes it possible for us to look up again and see God.
For me the video made my impression more clear. U2 isn't present on stage in the video, as opposed to some well known artists: Elvis, Frank Sinatra, the Beatles, Johnny Cash, Marvin Gaye, Louis Armstrong and many others, singing together: 'Oh, can't you see what love has done?'. It's like they all sing this song of praise (for that is what it is) together. When I thought about heaven when i was younger I imagined all my favorite singers (I listened to music more often then) on stage together and combining their best qualities for the glory of God. That would be the concert of the century (er... the millennium. Or eternity?): Johnny Cash, Larry Norman, Keith Green and Johan Sebastiaan Bach in concert together... (I had different tastes in music back then). To go to a concert is already close to a religious experience, as you are fan of an artist for a reason. But if that artist is not singing for him or herself alone, but for someone even greater/more beautifull/more creative that he or she, well that means goosebumps for me. And I guess the same is true for the guys from U2, as at the end of this movie they are among the feasting fans, enjoying. This video raised in me a desire for heaven. The feeling of joy was enlarged by the images at the end of the video with sprouting flowers and smiling africal boys. I had to think ofC.S. Lewis, who aks somewhere: "What would it be to taste at the fountain-head that stream of which even these lower reaches prove so intoxicating? Yet that, I believe is what lies before us. The whole man is to drink joy from the fountain of joy."
Above you'll find the lyrics to 'Window In the Skies'

Update: I still hear: 'Oh, can't you see what the lord has done'. I can't help it.]

No comments: