De professor en zijn vader

Wees gerust, dit wordt geen zoetsappig stukje over dorre academici. Nee, ik heb het natuurlijk over misschien wel de beroemdste professor uit de geschiedenis (behalve Einstein natuurlijk en misschien Professor James Moriarty), namelijk Indiana Jones! (Bedenk zelf even de meeslepende filmmuziek bij dit stukje. Je weet wel: ta ta ta taaa... ta ta taa...) De films van Steven Spielberg over deze archeoloog/avonturier behoren absoluut tot mijn favorieten. Jammer genoeg zijn het er maar drie, daarom heb ik ook een heel aantal boeken over Indiana Jones verslonden, bijna het spel 'Indiana Jones and the infernal machine' uitgespeeld en zelf ook nog eens twee verhalen over hem geschreven. En ik biets stripboeken over Indy bij mijn broer, die een nog veel grotere fan is. Afgelopen zaterdag had hij ook weer een paar stripboeken over Indiana Jones voor me meegenomen: genieten!
Wat spreekt me nou zo aan in deze verhalen? Wat heel erg meespeelt is het mysterie: oude tempels, verborgen valstrikken, stoffige artefacten uit het verre verleden, de zoektocht naar voorwerpen die de verbeelding van de mens al eeuwenlang boeien. Maar het mysterie houdt ook in: het vermoeden dat er dingen bestaan waar de wetenschap geen vat op heeft. Zaken die ontzag opwekken, zoals de kracht van de heilige ark, of afschuw... In deze verhalen volgen we de koele wetenschapper, de man van actie, compleet met onderkoelde, cynische humor, op zijn tocht tot hij uiteindelijk moet toegeven dat hij er meer is dan alleen materie. En dan zien we dat daardoor ook zijn 'harde' buitenkant voor anderen openbreekt. Het bovennatuurlijke heeft ook effect op hém.
Vandaag ontdekte ik op internet een strip over Indy:
Indiana Jones and the staff of moses. Niet professioneel, maar getekend door een amateur. Maar misschien juist daarom nog interessanter: een amateur heeft passie voor zijn onderwerp. En dat blijkt ook uit deze strip. De tekeningen hebben over het algemeen een geslaagde realistische stijl, en de oudere Indiana Jones (het verhaal speelt in 1950) is goed getroffen. We vinden ook oude bekenden terug: Professor Henry Jones senior en Sallah, maar ook nieuwe gezichten. En er zit een flinke dosis avontuur in, gepaard met de kenmerkende humor van Indy. En verrassend (of niet): een emotionele kern. Het verlangen naar familie, de grootste gave die er is, staat in het eerste hoofdstuk centraal. Indy's vader is op het spoor van het zwaard van Cortes, maar het vliegtuig met al zijn gegevens is in Spanje verdwenen. Indiana gaat op onderzoek uit, maar natuurlijk zijn er kapers op de kust... Het verhaal komt in het tweede hoofdstuk net op gang en het tempo van zeven bladzijdes per maand is wel erg traag. Maar aan de andere kant: zo kunnen we er jaren van genieten. Ik ga de strip in elk geval volgen. En mijn broer ook, denk ik zo...

[Don't worry, this won't be a sweet post about stuffy academics. No, ofcourse I'm talking about maybe the most famour professor in history (besides Einstein ofcourse and professor James Moriarty): Indiana Jones! (Imagine the exciting music for yourself. You know: ta ta ta taaa... ta ta taaa...) Steven Spielbergs movies about this archeologist/adventurer are among my favorites. Sadly there were only three, that's why I have devoured quite a large number of books about Indiana Jones, almost completed the game 'Indiana Jones and the infernal machine' and wrote two stories about him myself. And I try to borrow comicbooks about Indy from my brother, who loves Indy even more than I. Last saturday he had some Indiana Jones comics with him: I enjoyed them very much!
So what's appealing to me in these stories? One thing that's important is mystery: old temples, hidden traps, dusty artifacts from a distant past, the search for objects that have captured mankinds imagination for generations. But mystery also involves the intuition that thre are things that are not described by science. Things that inspire feelings of awe, like the power of the arc of the covenant, or horror... In these stories we follow the coldblooded scientis, the man of action, complete with a cool, cynical sense of humour, until in his search he has to admit that there is more than matter only. And then by that discovery his 'hard' shell breaks open towards others. The supernatural also has an effect on him.
Today I found a new comicbook on the internet: Indiana Jones and the staff of moses. Not a professional comic, but drawn by an amateur. But maybe because of that it is even more interesting: a non-professional has passion for his subject. And that is clear to see in this comic. The drawings on the whole succeed in a realistic style and the older Indiana Jones (it's the year 1950) is nicely done. We meet again old friends: Henry Jones senior and Sallah, but also new people. And there's a large dose of adventure, with some of the trademark humour of Indiana Jones. And surprisingly (or not): an emotional core. In the first chapter the desire for family, the greatest find there is, takes centre stage. Indy's father has found the trail of Cortes' sword, but the plane with all his research has crashed in Spain. Indy has to go search for it, but there are other people interested too... In chapter 2 the story is just starting and the pace of seven pages each month seems very slow. But on the other hand: this is something we will be able to enjoy for years to come. I for one will follow this comic. And I think my brother will too.]