Monday, February 19, 2007

Allemaal vervolgfilms (maar wel goede)

Een van de dingen die het zo leuk maken filmliefhebber te zijn, is het vooruitkijken naar de goede films die eraan komen. Voorpret noemen ze dat, en dat heb ik in grote mate als ik vooruit kijk naar de films die gaan komen. Daarom dat ik jullie graag op de hoogte houd van de films waar ik naar uitkijk en waarvan ik verwacht dat ze mijn verlangen naar een andere, hogere werkelijkheid opwekken. Dit keer zijn dat (toevallig) allemaal vervolgen op eerdere films. Niet dat het mijn opwinding maar iets beïnvloedt...
En zo'n film wordt Prince Caspian vrijwel zeker. Het is namelijk het vervolg op The Lion, the Witch and the Wardrobe, uit 2005 en gebaseerd op het tweede deel van de fantasieserie van C. S. Lewis: de kronieken van Narnia. En het zal jullie niet ontgaan zijn dat C.S. Lewis met name de schrijver is die het belang van het verlangen inzag en onder woorden bracht. Hij beschreef zichzelf als een 'romanticus' (zijnde iemand uit de periode van de romantiek) die uit zijn eigenlijke tijdvak getrokken was. En zo voel ik me ook. Wat ik in mijn bericht van zondag schreef over het verlangen naar schoonheid, was iets dat Lewis ook voelde en bovendien nog eens eloquent onder woorden wist te brengen. Niet alleen schreef hij er essays over (dat lukt mij ook nog wel, alleen niet zo mooi als hij), hij wist ook schoonheid daadwerkelijk in zijn verhalen te beschrijven en verlangen op te roepen. Ik had dat gevoel vooral bij deel drie: The Voyage of the Dawn Treader, en wat minder bij Prince Caspian, om eerlijk te zijn, maar gelukkig zijn de voorbereidingen voor de verfilming van dat boek ook al gaande. De derde Narnia-film zal in 2009 uitkomen, Prince Caspian in 2008 (als alles goed gaat). De opnames zijn begonnen op 12 februari. En in de rol van Nikabrik, de zwarte dwerg, niemand minder dan Warwick Davis, die zelf ook erg klein is en onder andere speelde in Star Wars - Return of the Jedi, Willow, The Hitchhikers Guide to the Galaxy en Harry Potter. Een echte fantasy-veteraan dus. Weta, de groep die de wapenrustingen maakte voor Lord of the Rings en de eerste Narnia-film is ook nu weer van de partij, net als de vier kinderen uit deel één. Er is ook al een acteur voor de prins uit de titel, maar nog niet voor Reepicheep, de moedigste muis uit de wereldliteratuur! Maar goed, zijn rol wordt vooral in deel drie belangrijk. Verlangen naar een andere werkelijkheid zal een grote rol spelen in Prince Caspian: het verhaal begint namelijk duizend jaar na de regering van de Pevensies, als de Telmarianen (mensen uit onze wereld) de oorspronkelijke bewoners van Narnia uit hun leefgebied hebben verdreven. Het is zelfs zo dat de mensen niet meer geloven in sprookjeswezens en sprekende dieren. Behalve de prins, die heel graag eens een dwerg of een faun zou ontmoeten. Zijn wens komt uit, maar pas als hij de strijd aangaat tegen zijn oom Miraz, en blaast op het antieke relikwie: de hoorn van koningin Susan... Dan blijken de legenden van vroeger plotseling wel heel veel waarheid te bevatten. Zelfs de grote leeuw Aslan blijkt niet zo ver weg als de mensen dachten...

Een film van een heel ander karakter wordt de vierde Indiana Jones film. Maar ook deze film gaat over het verlangen naar mysterie, naar een andere werkelijkheid. Want dat is natuurlijk wat de beroemde archeoloog op de been houdt in zijn trektochten naar vervallen ruïnes en gevaarlijke gangenstelsels. Voor de vierde film (waarvan de titel niet bekend is) schijnen opnames gemaakt te gaan worden in het oerwoud. Tof! Ik ben wel een fan van overwoekerde inka-steden, compleet met lianen, giftige slangen (tja, minder plezierig voor Indy) en piranha's. Sfeervol ook... met dat gedempte groene licht. Verder is acteur Harrison Ford ook niet meer de jongste en zal Indiana dus ook wat meer rimpels hebben dan in de vorige film. En... een zoon. Het is nog niet officieel bevestigd, en ergens hoop ik dat het niet waard is. Short Round in The Temple of Doom vervulde die rol eigenlijk al. Maar ach, ik heb het volste vertrouwen in Steven Spielberg. Of Indy nou een kind heeft of niet, hij zal er vast een indrukwekkend verhaal van kunnen maken.

Harry Potter and the Order of the Phoenix moet nog in de bioscoop komen (in juli van dit jaar), maar de ontwerpers zijn al begonnen aan The Halfblood Prince, de verfilming van het zesde boek. En de scriptschrijvers van de Pirates of the Caribbean-serie werken al aan een verhaal voor een vierde film, ook al moeten we nog wachten op At Worlds End, deel drie. Mij hoor je niet klagen, zolang het maar een goed verhaal is, met veel fantasie, draaikolken, monsters en Jack Sparrow. Werk begonnen aan zesde Harry Potter film en vierde Pirates of the Caribbean. Dit zijn ook allebei inspirerende series, die duidelijk met liefde gemaakt zijn. Het aftellen is begonnen...

Tenslotte het grote nieuws dat tien jaar na Toy Story 2 er toch nog een derde deel komt in deze fantastische serie. Er was een tijd lang sprake van dat Disney het zou doen zonder Pixar, maar daar hebben ze gelukkig vanaf gezien. Want ik denk niet dat ze hetzelfde niveau hadden kunnen bereiken. De Toy Story films van Pixar zijn namelijk briljant: spannend, humoristisch, met karakters met wie je meeleeft en vol verwijzingen naar andere films. En een plastic dinosaurus met een negatief zelfbeeld. Kan het beter? De oorspronkelijke regisseur van de Toy Story films zal dit keer niet de touwtjes in handen hebben, maar wel de co-regisseur van Monsters Inc., Finding Nemo en Toy Story 2. Nu hopen dat Tom Hanks en Tim Allen ook weer van de partij zijn. In de woorden van Buzz Lightyear: "To inifity and beyond!". Dat zou zo de lijfspreuk van deze blog kunnen zijn. Goed om daarmee af te sluiten dus.

6 comments:

Anonymous said...

Wat is een premiere zonder repetitie?
To be or not to be.

Anonymous said...

Bovenstaande lijkt wel een pesterijtje. Ik weet het, ik ben soms onredelijk in mijn commentaar.

Johan said...

Hmmm...
Ik was kennelijk een beetje stoffig in de bovenkamer, want het duurde even voor ik hem snapte. Inderdaad geen premiere zonder repetitie!

Zelfs vervolgfilms kunnen heenwijzers naar de glorie van God bevatten en ons verlangen naar de 'komende eeuw' opwekken.
Dus we bloggen moedig door...

Johan

Anonymous said...

Het is ook een langzame vraag. Zou het kunnen zijn dat mijn aardse leven de repetitie is om mij te laten worden wie ik ben (in Hem). Gekend en geliefd vanaf de grondlegging van de wereld. Bij sommige mensen lijkt het eeuwige leven verstrengeld met hun leven op aarde en lijkt de eeuwige bestemming tijdens ondermaanse leven bereikt. Ik heb het niet over mijzelf (dat had je natuurlijk al begrepen) maar ik verlang er wel naar. Er is dan naar mijn bescheiden mening geen onderscheid meer tussen to be or not to be. Je hebt het eeuwige leven gekregen en ervaart het ook tot in de diepste vezels van je bestaan.

Johan said...

Daar kan ik van harte amen op zeggen!
Ik heb laatst nog een artikel in bijbelstudietijdschrift 'Bode' geschreven over het eeuwige leven, en hoe dat niet slechts betekent dat we na onze dood blijven voortleven, maar dat het ook gaat om een eeuwige 'kwaliteit van leven'. Jezus zegt namelijk dat we het eeuwige leven NU al hebben. En dat we dus 'zullen leven, ookal sterver we'. En wat is dat eeuwige leven ten diepste? Dat we Hem kennen "De enige almachtige God en Jezus Christus die u hebt gezonden". En dan niet intellectueel kennen, maar het joodse kennen, dat wil zeggen: in een diepe persoonlijke relatie. En ja, ik moet er ook nog in groeien, want ik weet wel heel wat over God, maar echt 'kennen' nog weinig. Zo zie ik Hem vaak toch nog als boze ouder in de hemel met opgeheven pollepel, of denk ik dat de stem van mijn overgevoelige geweten en schuldgevoel de stem van God is.
Als ik zou beseffen wat het betekent dat God liefde IS en wat het betekent om IN HEM te blijven en HIJ IN MIJ... Dat zou mij inderdaad veranderen...

Johan

Anonymous said...

Johan,

Ik ben soms bang dat ik je kwets, daarom ga ik vanavond weer voor je bidden en daarna slapen.

Jaap